De eerste tekenen

Joost en ik begonnen in de zomer van 2016 te praten over kindjes, die wij beide zo dolgraag wilden hebben maar daar nog niet de juiste persoon voor tegen waren gekomen tot op dat moment. We waren er redelijk snel zeker van dat wij een gezin gingen vormen en kindjes wilden samen.

UZ Brussel

In verband met mijn eerdere traject in Brussel lag het voor de hand om parallel aan de ‘natuurlijke manier’ met de eitjes van vandaag, vast informatie te gaan inwinnen over het proces indien wij van mijn ingevroren eitjes gebruik wilden gaan maken.

Daartoe gingen wij in september 2016 naar Brussel voor een gesprek. O wat waren wij na dit gesprek gelukkig. Bij terugkomst in Amsterdam biertjes gedronen in de Ooievaar (what’s in a name). In de zevende hemel waren we. We wilden ervoor gaan, voor een kindje, voor elkaar, voor een ISCI traject, we waren nog nergens ooit zo zeker van geweest. We besloten dit traject in Brussel te volgen parallel aan het natuurlijk proberen elke maand rond de eisprong.

Voor deze behandelingen moesten wij beide een aantal bloedtesten laten doen en joost moest natuurlijk een sperma staal inleveren.

Bij de eerste bloeduitslagen van joost bleek zijn FSH waarde aan de hoge kant: 15 (in plaats van gangbare bandbreedte van 5-12). FSH,  daar hadden we nog nooit van gehoord.  FSH - Follikel Stimulerend Hormoon. Het was de eerste term die we leerden, in de lange weg die volgde en helaas niet de laatste. Mijn god, ik zou college kunnen geven over dit onderwerp.

Joost had in de tram terug naar kantoor wat lopen googelen en had begrepen dat het iets met vruchtbaarheid te maken had, en hij was een beetje in paniek.  ik kalmeerde hem door te zeggen dat het vast wel niks zou zijn en indien het wel iets met vruchtbaarheid te maken zou hebben dat ze er vast iets aan zouden kunnen doen….